Wet Aansprakelijkheidsverzekering Motorrijtuigen

De WAM wet legt de eigenaar van een motorrijtuig de verplichting op zijn burgerrechtelijke aansprakelijkheid, waartoe het motorrijtuig in het verkeer aanleiding kan geven, door verzekering te dekken. Deze wet eist bovendien verzekering van de aansprakelijkheid voor schade, veroorzaakt door gevaarlijke stoffen aan boord van een motorrijtuig met een gewicht van 3500 kilogram of meer, en wel beginnend bij het inladen en eindigend na lossing; zulks in of buiten een verkeerssituatie. De verzekering moet niet alleen de aansprakelijkheid van de eigenaar dekken, maar ook die van iedere houder en iedere bestuurder (waaronder niet worden begrepen zij die zich wederrechtelijk van het motorrijtuig bedienen), alsmede van degenen die met het motorrijtuig worden vervoerd. De wet stelt de staat vrij van de verzekeringsplicht; zij kent voorts de mogelijkheid van het verlenen van vrijstelling aan hen die gemoedsbezwaren tegen verzekering hebben. De verzekering moet bij een door de Minister van Financiën toegelaten verzekeraar worden gesloten Als gevolg van de invoering van vijde WAM-richtlijn voor motorrijtuigenverzekeraars gaat in 2007 een minimum verzekerde som gelden van van € 1 miljoen per slachtoffer of € 5 miljoen per gebeurtenis.

De verplichte verzekering geeft de benadeelde een eigen recht tegen de verzekeraar; dit uit zich hierin dat de benadeelde de verzekeraar rechtstreeks tot vergoeding van de door hem geleden schade kan aanspreken en dat de verzekeraar geen uit de wettelijke bepalingen omtrent de verzekeringsovereenkomst of uit de onderhavige verzekeringsovereenkomst zelf voortvloeiende nietigheid, verweer of verval aan de benadeelde kan tegenwerpen. De verzekeraar kan zich evenwel een recht van verhaal op de aansprakelijke persoon en/of de verzekeringnemer voorbehouden. Voorts heeft de wet een fonds, Waarborgfonds Motorverkeer ingesteld, waaruit, wanneer burgerrechtelijke aansprakelijkheid voor de door een motorrijtuig veroorzaakte schade bestaat, vergoeding kan worden gegeven aan de benadeelde onder meer (a) wanneer niet kan worden vastgesteld wie de aansprakelijke persoon is, (b) wanneer de verplichting tot verzekering niet is nagekomen en de aansprakelijke persoon geen verhaal biedt, (c) in geval van onvermogen van de verzekeraar.